ดื้อยังไง...สุดท้ายก็รัก

"งื้มม...อุ่นจัง..."

มือเรียวที่วางอยู่บนหน้าท้องเริ่มลูบไร้ไปมาเลื่อนลงต่ำจนเกือบถึงจุดกลางกาย ร่างใหญ่ที่ถูกรุกรานไม่หยุดพลิกตัวกดคนตัวเล็กลงใต้ร่าง

.

...ไม่ใช่หมอนข้าง? ...

.

.

แรงกระแทกลงบนที่นอนจากการพลิกตัวกระทันหันไม่ได้ทำให้รู้สึกเจ็บ แต่ทำให้ดวงตาสลึมสลือนั้นเบิกโพรงขึ้นมองใบหน้าคมเข้มไม่คุ้นตาที่ขวางอยู่ตรงหน้า

.

.

.....ใคร? .....

.

.